Jesteśmy nowi w Akademiku i Szkole BlackArrow. Wchodzimy do dużego budynky, który praktycznie wygląda jak ruina. Duży, poteżny i ciemny zamek. W nim znajduje się nasz pokój.  Jednakże pokoje są podzielone na dwa osoby. Nie ważne jakiej płci.  Wchodzimy do środka , spełniając połowę naszego marzenia aby zostać Łowcą Ciemności, na dużej tablicy ogłoszeń ktora stoi w dużej Sali spotkań , jest Napisane:

Numery pokoji są poddane na tablicy obok . każdy został podzielony tak aby był z kims kogo zna.Prosimy oto aby po zameldowaniu się w dolnej recepcji u pani Winders, oto aby każdy zszedł na dół. Odbędzie się spotkanie; macie 30 minut na to wszystko a spotkanie będzie krótkie. Po spotkaniu możecie sie rozpakować.  Kolacja jest o 19.30 a za tem cisza nocna o 23.00. Pobudka na pierwszą lekcje 08.30. TEREN BEDZIE DOPIERO USTALONY.Spotykamy się w holu już  przygotowani.


Mel, stala przed tablica razem z Kevinem. Nie mogla uwierzyc, ze wkoncu jej marzenie sie spelnilo. Zostanie Lowca! Ale czy da rade? - Bala sie.. bardzo.
----
Kevin natomiast, myslal ze bedzie wszystko cacy, wszytko pozytywnie, wszytko dobrze. Przegryzl usta, na widok ladnej dziewczyny...Nawet nie przeczytal tablicy, liczyl ze Mel mu wszytsko powie. Leniwy Kevus. - To co robimy? -spytal ja pochwili

Zaledwie co ogladal sie za jedna dziewczyna, spojrzal na Nastepna, ktora dopiero co podeszla do tablicy. Jej Oczy miale czarne grube kreski. Spojrzal na jej biust.
___________

Mel dala mu plaska- gdzie ty sie patrzysz ogarnij sie!.. mamy pokoj 120-mruknela

Usmiechnal sie a Mel go popchenela- przestan.-warknela do brata

---

Ale ty nudna jestes noo.. naprawde.
---

Nudna? .. no sory, ale mamy ten sam pokoj i niechce slyszec jeczenia w nocy z laski swojej- jej twarz byla bardzo powazna.

---

Dobra, dobra..bysmy sie najwyzej zamienili no ale niech ci bedzie- mruknal pod nosem

---

Dziekuje- Leciutki usmiech pojawil sie na jej twarzy

----

nuudna - krzyknal i pobiegl za nim mogla go "Zabic".

Przewrucila oczami.. Przeciez maja ten sam pokoj. Napewno odegra sie na nim w nocy, usmiechnela sie do siebie. I to napewno nie bedzie mile. Odwrucila sie. W sali nazebralo sie wiele wiele nowych uczniow - denerwowala sie.
Wziela szyko bagaze - ja zwykle Kevin zapomnial swoje, i szybko podeszla do windy.

---

Kevin juz byl na samej gorze.. czekal pod drzwiami - zapomnial ze Mel ma Klucz. Gluptas.

Mel spojrzala na brata bawiacy sie kosmykiem woich wlosow - rzucila mu klucz a on za tem szybko otworzyl drzwi do ogromnego - dwu osobowego pokoju.

Po pawej stronie bylo duze podwojne lozko i toaleta a po lewej , dokladnie to samo. Jedno natomiast bylo Czerwone a drugie niebieskie - Kevin szybko polecial do niebieskiego - moje - krzyknal jak dziecko.
Zasmiala sie i rzucila mu bagaz na glowe. usiadla na swoim lozku - nawet tu ladnie- mruknela.

Zsunela sie z lozka - Lepiej chodzmy, jest spotkanie. - Liznela dolna warge.
---

Zara tam bede- mruknal kladac sie na lozku i zamykajac oczy.
---

Mel ubrala na siebie Biala bluske i Jasne Dzinsy - Podobno jako Nowicjusz na spotkania musiala sie ubierac jasno.
Zeszla na dol zostawiajac klucz w drzwiach.

Kevin spojrzał na sufit.  Nie chciało mu się iść..no ale niestety musiał.  Ogarnął się , wrzucił na siebie białą koszule I szybko zbiegł na dół.
Stanął koło Mel w ogromnej Sali. Jego ręce w kieszeniach
----

Mel czekała  aż zaczną mówić. . Nie mogła sie doczekać. Miała nadzieję, że nie będzie w tej samej grupie co Kevin.

Przyjechali jako ostatni, znów spóźnieni.
A wszystko przez to, że ta idiotka znów farbowała swoje włosy.
Szybko weszli do środka zatrzymując sie przed tablicą z ogłoszeniem.
- Pokój 267!- Zawrzeszczała Tsugumi, gdy Hiro był w połowie drogi po klucz. Chłopak wręczył dziewczynie przedmiot, a sam wziął bagaże. Szybko udali się do pokoju, zostawili swoje rzeczy, dziewczyna przebrała sie w czarne getry, które podkreślały jej długie i chude nogi oraz za dużą, jasną bluzę - wyszli.

Ostatnio edytowany przez Amane (2014-05-05 15:09:10)

Spojrzała na brata i z powrotem. - Powodzenia braciszku. - Szepnęła.

- Nawzajem Su. - Westchnął.

Hiro Sykes, Victor Noorey, Kevin Terdenam, Susana Noorey, Melandria Terdenam, Tsugumi Sykes- Zawolal 40-letni Mezczyzna..
--
Bylo widdac nie uczieszone miny Mel i Kevina.
--

Super - mruknela Mel i podeszla na sam przod Sali. Stanela obok Mezczyzny.
---

Za Mel ruszyl Kevin , z grymasem na twarzy.

- Nie dość, że mamy razem pokój - mówiąc to Hiro popatrzył na siostrę z wyrzutem - to jeszcze będę musiał być z tobą w jakiejś walonej grupie.-
- No cóż... przynajmniej nie będziesz się nudził.- wystawiła mu język i ruszyła przodem, a on za nią.

Wzięła brata za rękę i przechodząc, podcięła Kevinowi nogi i poszła dalej. Denerwował ją.

Vi tylko uniósł oczy ku górze idąc za nią.

- ciebie przelece pierwszą - warknal do siebie i wziął mel za ramie - chodź
-----
Potrafię sama chodzić, wiesz? - prychnela i pobiegła za innymi. Weszla do o nieco mniejszej sali. Podeszła do małej ali - Melandria Terdenam? Spytał jakaś Kobieta. Mel kiwnela lekko głową.  -Kobieta pokazała jej rozne typu zbroje. I tak samo Kevinowi.

Mel spogladala na Kobieta jakby miala jej  gpowiedzieć co wybrać - no cóż. .-uśmiechnęła się kobieta i otworzyla drzwi do malego pokoju.  W nim wisiały dwie zbroje - jedna z nich ma jakieś moce... niestety niewiem która.  Wybierz tą która ci się podoba- mruknela i po chwili zniknęła gdzieś.  Poszla do Kevina, lecz on już wybrał co chciał, w innym słowie był bardziej zdecydowany niż Mel.

Mel pochwili wyszła i zauważyła kogoś w drugim pokojum, stanęła obok Tsugumi - Ładna - mruknela mówiąc o Kombinezonie, trzymając w rękach swoją zbroje


~ kevin
~ Mel

Mel cieszyła się ze swojej zbroji także jak i Kevin. - Jestem Mel- mruknela zawstydzona do Tsu.Stwierdzila że w końcu musi się do ludzi otworzyć.  Duża zmiana jak na Mel.
--------
Kevin był juz pokoju. Rozpakowywal się. . Chcial znalesc swoją kose.Nie mógł się doczekać porannej lekcji. Pochwili spojrzal w dół. .. źle robił.  --Wiedział to.

Spojrzala na nia jakby nie wierzyla w to co mowi - ja tez mieszkam z bratem - odparla ze smiechem. Pochwili umilka.. jezu.. zrobie z siebie calkowita idiotke-. Stala tak cicho czekajac na to co powie Tsugumi.
-------------

Kev w tym czasie schodzil na dol do baru -nie patrzyl przed siebie, idac korytazem , lecz na rozwiazane sznurowki - Nie zauwazyl takze Hiro i wpadl na niego - eej.. kurde patrz gdzie idzies- krzyknal na nirgo jakby to byla calkiem jego wina.kurde...

Spojrzał na niego z rozbawieniem.- Z tego co widziałem to ty nie patrzyles pod nogi.- Przeszedł koło niego kończąc temat. Nie miał ochoty wdawać się w bójki czy kłótnie. No, jeszcze nie teraz.
----------
Zatrzymała się w przejściu.- Jeśli jest tak samo głupi jak mój... to się dogadają- Zapewniła dziewczynę. - Idę to przymierzyć. Narazie - Wyszła i poszla do pokoju.

- Ale czyż nie jest piękny? - Przyznaj to. - Uparta jest, no cóż. Zachwycałaby się dalej, ale Vi odciągnął ją i prawie siłą zaprowadził do pokoju.
- Ty masz swój. Pamiętasz?- Nie lubił jej gadania.
- No wiem. Ale lubię trofea. Chcę taki. - Usiadła na swoimłóżku.
- Najpierw spróbuj nikogo nie irytować, jak to zawsze robisz.
- Spadaj cholero. - Rzuciła w niego poduszką, a on się śmiał.

- Weź mnie nawet nie denerwuj. - Zaśmiała się.Wzięła Mp4 i włączyła muzykę w słuchawkach. Zabiłaby za przeszkadzanie.

Vi znał to, więc wolał wyjść z pokoju i sie ponudzić. Przy okazji pozwiedzać.

Słuchała akurat "Bangarang" i myślała o grotach z herbem jej rodziny. Nie zauważyła nawet, że jej brat gdzieś zniknął.

A propo niego. Szedł korytarzem i uśmiechnął się do siebie, gdy przechodził obok pokoju Mel i Kevina. Ale on to nie taki. Poszedł dalej "zwiedzać"

Nie słyszała go, ale kiedy otworzyła oczy, poderwała się i złapała za sztylet obok łóżka. - Co ty tu robisz? - Warknęła. przerwał jej muzykę, myślenie i wszedł do pokoju. Współczuję.

Zszedł na dół i kręcił się w tę i z powrotem.Podobało mu się tutaj.

Victor usiadł i rozejrzał się. Oparł ręce o brzeg ławki. Mam dobre przeczucia. Pomyślał.

Zauważył ją i się Zaśmiał. - Wybacz, nie powinienem. - Zaśmiał się znów. On się nigdy nie zgubił, szczęściarz.

Wstał. Wow reakcja. - Przepraszam. Jestem Victor. - Uśmiechnął się. Jak ja go kocham. Miał szare oczy i kolczyk w lewym uchu.

- Ładnie. - Stwierdził i puszczając jej oko, poszedł gdzie indziej.